Mapa - Toronto

Toronto – największe miasto w Kanadzie i stolica prowincji Ontario. Położone w południowej części Ontario, na północno-zachodnim brzegu jeziora Ontario. Miasto pełni funkcję ekonomicznej i kulturalnej stolicy Kanady. W samym Toronto mieszka 2 615 060 osób (2011), a w aglomeracji miejskiej Toronto (Greater Toronto Area – GTA) 6 054 191 ludzi (2011).

Toronto jest najbardziej wieloetnicznym miastem świata, zamieszkanym przez ponad 150 grup etnicznych, w 2001 roku miasto otrzymało nadany przez ONZ tytuł: World’s Most Multicultural City.

Język angielski jest językiem ojczystym dla ok. 52% mieszkańców Toronto. Ponad 50% obecnych mieszkańców Toronto jest imigrantami, co daje miastu drugie miejsce na świecie co do ich liczby, po Miami w USA. Polonia w zespole miejskim Toronto, według badań Kanadyjskiego Urzędu Statystycznego, liczy 266 700 osób (2011). Nieoficjalnie ocenia się, że ta liczba jest ponad dwukrotnie większa. Według oficjalnych statystyk z tego roku 79 875 mieszkańców Toronto mówi po polsku.

Nazwa Toronto pochodzi z języka Indian plemienia Huron. Jedno z prawdopodobnych znaczeń to miejsce spotkań. Przez teren przyszłego miasta prowadził indiański szlak między jeziorami Ontario i Huron. Pierwszym Europejczykiem, który przeszedł tym szlakiem w 1615, był Étienne Brûlé. Po założeniu francuskich kolonii w Kanadzie szlak odgrywał ważną rolę w handlu futrami. Na początku tego szlaku francuscy handlarze założyli małą faktorię (1720-1730), a później ufortyfikowany Fort Rouillé (1750-1751). Fort ten został spalony przez Francuzów w 1759, gdy wycofywali się pod naporem Brytyjczyków w wojnie siedmioletniej. Pozostałości fortu zostały odnalezione na dzisiejszych terenach wystawowych (ang. Exhibition Grounds) w centrum Toronto.

Przez kilka dziesięcioleci od podboju Kanady przez Brytyjczyków w 1760 okolice Toronto były nadal zamieszkiwane tylko przez Indian i nielicznych europejskich handlarzy. Dopiero po rewolucji amerykańskiej na północ zaczęli napływać Lojaliści – Amerykanie uchodzący ze Stanów Zjednoczonych, a chcący pozostać poddanymi korony brytyjskiej. Ich napływ do Kanady doprowadził do założenia prowincji Górna Kanada w 1791. Niedługo później brytyjski gubernator prowincji John Simcoe postanowił stworzyć w Toronto stolicę prowincji. W 1793 rozkazał wytyczyć miasto, które nazwał York, lokując je niedaleko dogodnego naturalnego portu na jeziorze. Niedługo później miasto przejęło funkcję stolicy od miasta Newark, dzisiejszego Niagara-on-the-Lake. W 1796 wytyczono ulicę Yonge, dziś główną ulicę miasta (i najdłuższą ulicę świata, kończącą się na północy Ontario). Simcoe nazwał ulicę imieniem ówczesnego sekretarza wojny – sir George Yonge’a. W 1812 York liczył tylko 700 mieszkańców, ale pełnił rolę centrum rządowego.

W czasie wojny brytyjsko-amerykańskiej, w 1813, miasto było dwukrotnie splądrowane przez wojska amerykańskie. Po wojnie duży napływ brytyjskich imigrantów do Górnej Kanady spowodował gwałtowny wzrost ludności prowincji i jej stolicy. W 1834 miasto, liczące wtedy 9000 mieszkańców, otrzymało prawa miejskie pod nazwą Toronto. Pierwszym burmistrzem został William Lyon Mackenzie. W 1827 rozpoczął działalność King’s College, który w 1850 został przekształcony w University of Toronto.

Od tego czasu miasto notowało nieustanny gwałtowny wzrost. Port w Toronto przyjmował wiele parostatków. Budowa linii kolejowych dała miastu połączenie z Montrealem, Nowym Jorkiem, Detroit i Chicago. Miasto stawało się finansowym i handlowym centrum prowincji, którym jest nieprzerwanie do dzisiaj.

W 1867 po założeniu Konfederacji Kanady, Toronto stało się stolicą nowej prowincji Ontario. Miasto, mające 30 tys. mieszkańców w 1851, do 1891 rozrosło się pięciokrotnie. Budowa zakładów przemysłowych prowadziła do rosnącej industrializacji miasta. Na początku XX wieku budowa elektrowni wodnych w Niagara Falls dała miastu dogodne i tanie źródło elektryczności. W 1914 Toronto było, po Montrealu, drugim pod względem znaczenia miastem Kanady.

We wczesnych latach 20. XX wieku miasto pojawiło się na światowej scenie naukowej, gdy Frederick Banting, Charles Best, James Collip i John Macleod, pracujący na Uniwersytecie Toronto, odkryli insulinę. We współpracy z firmą farmaceutyczną Lily w piorunującym tempie opracowali metodę masowej produkcji insuliny i udostępnili ją milionom ludzi chorującym na cukrzycę, dotychczas skazanym na powolną śmierć. Za odkrycie Banting i Macleod w 1923 otrzymali nagrodę Nobla z zakresu medycyny.

Lata II wojny światowej przyniosły rozwój przemysłu elektronicznego i lotniczego. W 1951 r. liczba ludności miasta przekroczyła milion.